តំបន់អ្នកចំណូលស្រុកថ្មីនៃក្រុងតៃប៉ិកំណែអត្ថបទអក្សរខ្មែរ

ខ្ញុំគឺជាចាងលីយីអ៊ីង មកពីប្រទេសភូមា ប្រជាជនភាគច្រើននៅក្នុងប្រទេសភូមាជឿលើព្រះពុទ្ធសាសនា ពួកគេគោរពឪពុកម្តាយរបស់ពួកគេថាជាព្រះពុទ្ធដែលកំពុងរស់នៅ។ នៅថ្ងៃបុណ្យសំខាន់ៗដូចជាទិវាឪពុក ខ្ញុំតែងតែឱនគោរពឪពុកម្តាយរបស់ខ្ញុំ  ដើម្បីបង្ហាញការដឹងគុណចំពោះឪពុកម្តាយរបស់ពួកគេ។ នៅពេលដែលខ្ញុំនៅផ្ទះ  នៅផ្ទះភូមារបស់ខ្ញុំប្រាកដជាឱនគោរពថ្ងៃខួបកំណើតរបស់ឪពុក ខ្ញុំរាល់ថ្ងៃហើយខ្ញុំមិនត្រឹមតែប្រើដៃទាំងសងខាងប៉ុណ្ណោះទេ  ប៉ុន្តែមនុស្សគ្រប់គ្នាក៏ក្រាបថ្វាយបង្គំដូចខ្ញុំដែរ!
នៅពេលខ្ញុំជាសិស្សខ្ញុំសន្សំសំចៃខ្លាំងណាស់  ហើយបានសន្សំលុយទុកក្នុងហោប៉ៅ ដើម្បីទិញអំណោយសម្រាប់ឪពុកខ្ញុំ។ ពេលខ្ញុំធំឡើង ខ្ញុំបានក្លាយជាអ្នកបម្រើតាមយន្ដហោះ  ហើយបានហោះហើរទៅទីក្រុងផ្សេងៗគ្នាដើម្បីក្ចិចការងារ។ មិនថាខ្ញុំទៅលេងកន្លែងណាឬមានម្ហូបអ្វីដែលខ្ញុំបានឃើញមាននោះទេ ខ្ញុំនឹងគិតដល់ឪពុកម្តាយរបស់ខ្ញុំ  ហើយខ្ញុំនឹងយករបស់ពីបរទេសទៅផ្ទះវិញមិនថាពីទីក្រុងផ្សេងៗគ្នាទៅជូនដល់លោកពុកអ្នកម្តាយខ្ញុំ.  ហើយខ្ញុំក៏នៅចាំកន្លែងដែលឪពុកម្តាយខ្ញុំចូលចិត្តដែរ។ អាហារឬរបស់របរផ្សេងៗរាល់ពេលដែលខ្ញុំហោះហើរនៅទីនោះខ្ញុំមិនដែលភ្លេចទិញទេ។

ជារៀងរាល់ឆ្នាំនៅមុនថ្ងៃទិវាឪពុកខ្ញុំក៏សប្បាយចិត្តផងដែរក្នុងការគិតពីអំណោយប្លែកៗដែលអាចផ្តល់ឱ្យ  ធ្វើឱ្យឪពុកខ្ញុំភ្ញាក់ផ្អើល។ ទោះបីជាឪពុកខ្ញុំច្រើនតែនិយាយថាមិនចំណាយលុយលើអំណោយក៏ដោយខ្ញុំគិតថាខ្ញុំគួរតែធ្វើជាគំរូសម្រាប់ប្អូន ៗ ប្អូនស្រីខ្ញុំព្រោះខ្ញុំជាអ្នកដឹកនាំគ្រួសារ។ មើលទៅអញ្ចឹងខ្ញុំច្បាស់ជាគិតពីអំណោយអ្វីខ្លះ ដែលត្រូវរៀបចំជាមួយប្អូន ៗ ខ្ញុំហើយក៏សុំអោយប្អូន ៗ បង់លុយខ្លះដើម្បីបង្ហាញពីអារម្មណ៍។ គឺជាការពេញចិត្តបំផុតរបស់ខ្ញុំដែលបងប្អូនប្រុសស្រីរបស់ខ្ញុំអាចគោរពរាប់អានឪពុកម្តាយជាមួយគ្នា។

នៅថ្ងៃទិវាឪពុកសូមអញ្ជើញឪពុកម្តាយឱ្យអង្គុយលើសាឡុង (ទោះបីជាវាជាទិវាឪពុកក៏ដោយប៉ុន្តែកុំភ្លេចម្តាយរបស់អ្នកផង) ហើយបន្ទាប់មកកូន ៗ របស់យើងផ្តល់អំណោយនិងឱនគោរពឪពុកម្តាយរបស់ពួកគេ។ វាជាពេលវេលាដ៏សាមញ្ញនិងរីករាយ។ ខ្ញុំបានចាកចេញពីប្រទេសមីយ៉ាន់ម៉ា។ មុនពេលខ្ញុំមកដល់កោះតៃវ៉ាន់ខ្ញុំបានចំណាយពេលវេលានេះជារៀងរាល់ឆ្នាំប៉ុន្តែពេលនេះខ្ញុំអាចមានតែជូនពរប៉ាអោយមានថ្ងៃសប្បាយរីករាយជាឪពុកហើយផ្ញើស្រោមសំបុត្រពណ៌ក្រហមនៅលើទូរស័ព្ទខ្ញុំពិតជាចង់ត្រលប់ទៅមីយ៉ាន់ម៉ាវិញដើម្បីចំណាយពេលទិវាឪពុកជាមួយប៉ាម្តងទៀត!