តំបន់អ្នកចំណូលស្រុកថ្មីនៃក្រុងតៃប៉ិកំណែអត្ថបទអក្សរខ្មែរ

ថ្មីៗនេះមានភ្លៀងរាល់ថ្ងៃនៅកោះតៃវ៉ាន់ដែលរំmeកខ្ញុំពីរដូវវស្សានៅប្រទេសថៃ។ មានពិធីបុណ្យប្លែកខ្លាំងមួយនៅប្រទេសថៃហៅថា“ ពិធីបុណ្យខែក្តៅ” ហៅម្យ៉ាងទៀតថា “ ពិធីបុណ្យទៀន” ។ សកម្មភាពសំខាន់នៃពិធីបុណ្យនេះគឺការយកទៀនទៅព្រះវិហារសម្រាប់ព្រះសង្ឃ។ ដោយសារតែកាលពីមុនមិនមានភ្លើងអគ្គិសនីទេព្រះសង្ឃត្រូវអុជទៀននៅពេលយប់ដើម្បីសូត្រធម៌ប៉ុន្តែក្នុងរដូវវស្សាព្រះសង្ឃមិនស្រួលក្នុងការចេញទៅធ្វើពិធីបូជាមនុស្សសាមញ្ញខ្លាចថាទៀនរបស់ព្រះសង្ឃមិនគ្រប់គ្រាន់ដូច្នេះពួកគេបាននាំពួកគេទៅព្រះវិហារហើយពួកគេបានក្លាយជាទម្លាប់ឥឡូវនេះ។
 
 
 នូវពេលមានពិធីបុណ្យខែក្តៅ ប្រជាជនថៃជាច្រើននឹងត្រឡប់ទៅស្រុកកំណើតវិញ។ ខ្ញុំចាំថាពេលខ្ញុំនៅប្រទេសថៃពិធីបុណ្យរដូវក្តៅត្រូវបានធ្វើឡើងជារៀងរាល់ឆ្នាំក្រុមគ្រួសារតែងតែមានភាពរស់រវើកហើយសាច់ញាតិនិងមិត្តភក្តិនឹងមកលេង។ ជីដូនរបស់ខ្ញុំនឹងចំអិនម្ហូបយ៉ាងច្រើនហើយយកវាទៅប្រាសាទដើម្បីគោរពបូជាព្រះសង្ឃហើយក៏នឹងចែកជូនដល់សាច់ញាតិផងដែរ។ មុខម្ហូបពិសេសមួយដែលចម្អិនដោយយាយគឺស៊ុបសាច់ជ្រូកសាន់វីដែលមានលក្ខណៈប្លែកពីស៊ុបគុយរីធម្មតាដែលមានរដូវច្រើនទៀតដូចជាមើមខ្ញីម្ទេសស្ងួតខ្ទឹមក្រហមស្លឹកគ្រៃ។ ល។ រសជាតិនឹងមានរសជាតិជូរប្រៃនិងហឹរ!
 

 ពិធីបុណ្យខែក្តៅថ្ងៃហ្នឹងបន្ទាប់ពីរៀបចំស៊ុបគុយទាវសាច់ជ្រូកសាន់វីនិងម្ហូបផ្សេងទៀតនៅថ្ងៃនោះអ្នកទាំងអស់គ្នានឹងទៅព្រះវិហារដើម្បីគោរពបូជាជាមួយគ្នា។ នៅក្នុងព្រះវិហារខ្ញុំមានអារម្មណ៍ស្ងប់ស្ងៀមនិងកក់ក្តៅណាស់ព្រោះខ្ញុំមានឱកាសស្តាប់ការសូត្រធម៌និងការថ្វាយបង្គំព្រះពុទ្ធជាមួយមិត្តចាស់ៗដែលមិនធ្លាប់បានឃើញជាយូរមកហើយ។ មនុស្សជាច្រើននៅស្រុកកំណើតរបស់យើងធ្វើការនៅក្រៅប្រទេសហើយអាចវិលត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញនៅពេលថ្ងៃសម្រាក។ ចំពោះខ្ញុំពិធីបុណ្យរដូវក្តៅមិនមែនគ្រាន់តែជាពិធីបុណ្យពិសេសនៅប្រទេសថៃប៉ុណ្ណោះទេវាក៏ជាពិធីបុណ្យសាច់ញាតិនៅថៃដែរ (សើច)!