តំបន់អ្នកចំណូលស្រុកថ្មីនៃក្រុងតៃប៉ិកំណែអត្ថបទអក្សរខ្មែរ

1. ប្រាក់ឈ្នួលប្រចាំថ្ងៃជាមធ្យម៖ សំដៅលើចំនួនដែលទទួលបានដោយបែងចែកប្រាក់ឈ្នួលសរុបដែលទទួលបានក្នុងរយៈពេលប្រាំមួយខែមុនកាលបរិច្ឆេទនៃការកើតឡើងនៃការគណនាដោយចំនួនថ្ងៃសរុបនៅក្នុងរយៈពេលនោះ។ ប្រសិនបើនិយោជិតបានធ្វើការតិចជាង 6 ខែចំនួនសរុបនៃប្រាក់ឈ្នួលដែលទទួលបានក្នុងអំឡុងពេលធ្វើការត្រូវបានបែងចែកដោយចំនួនថ្ងៃសរុបក្នុងអំឡុងពេលធ្វើការ។

2. ប្រាក់បៀវត្សរ៍ប្រចាំខែជាមធ្យម៖ ប្រាក់បៀវត្សរ៍នៃ 6 ខែមុនពេលឧប្បត្តិហេតុកើតឡើងចែកនឹង 6 ឬប្រាក់ខែប្រចាំថ្ងៃជាមធ្យមគុណនឹងចំនួនថ្ងៃជាមធ្យមក្នុងខែនីមួយៗក្នុងអំឡុងពេលគណនា។

3. ឧទាហរណ៍៖ និយោជិតបានធ្វើការតិចជាងប្រាំមួយខែ ហើយរយៈពេលធ្វើការគឺចាប់ពីថ្ងៃទី 1 ខែមករា ដល់ថ្ងៃទី 10 ខែឧសភា ឆ្នាំ 2018 (មាត្រា 2 កថាខណ្ឌទី 1 នៃច្បាប់ស្តីពីការអនុវត្តស្តង់ដារការងារ ចែងថា "ថ្ងៃដែលការគណនា បុព្វហេតុកើតឡើង" មិនត្រូវបានរាប់បញ្ចូលក្នុងការគណនាទេ) គណនា):

(1) ប្រាក់បៀវត្សរ៍ប្រចាំថ្ងៃជាមធ្យម៖ ប្រាក់បៀវត្សរ៍សរុបដែលទទួលបានចាប់ពីថ្ងៃទី 1 ខែមករា ដល់ថ្ងៃទី 9 ខែឧសភា គួរតែត្រូវបានបែងចែកដោយចំនួនថ្ងៃសរុបក្នុងរយៈពេល 4 ខែ និង 9 ថ្ងៃ (31 ថ្ងៃ + 28 ថ្ងៃ + 31 ថ្ងៃ + 30 ថ្ងៃ + 9 ថ្ងៃ) ។

(2) ប្រាក់ខែប្រចាំខែជាមធ្យម៖ ចាប់ពីថ្ងៃទី 1 ខែមករា ដល់ថ្ងៃទី 9 ខែឧសភា (ចន្លោះខែមករា ដល់ខែឧសភា) ចំនួនថ្ងៃជាមធ្យមក្នុងមួយខែគឺ (31 ថ្ងៃ + 28 ថ្ងៃ + 31 ថ្ងៃ + 30 ថ្ងៃ + 31 ថ្ងៃ) / 5 = 30.2 ថ្ងៃ, បន្ទាប់មក ប្រាក់ឈ្នួលប្រចាំខែជាមធ្យមរបស់កម្មករគួរតែជា "(ប្រចាំថ្ងៃ) ប្រាក់ឈ្នួលមធ្យម" x 30.2 ថ្ងៃ។